شخصی نزد همسایه اش رفت و گفت:گوش کن! می خواهم چیزی برایت تعریف کنم.
دوستی به تازگی در مورد تو می گفت…همسایه حرف او را قطع کرد و گفت:قبل از اینکه تعریف کنی،بگو آیا حرفت را از میان سه صافی گذرانده ای یا نه؟
- کدام سه صافی؟
- اول از میان صافی واقعیت. آیا مطمئنی چیزی که تعریف میکنی واقعیت دارد؟
- خیر، من فقط آن را شنیده ام. شخصی آن را برایم تعریف کرده است.
- سری تکان داد و گفت:پس حتما آن را از میان صافی دوم یعنی خوشحالی گذرانده ای.مسلما چیزی که می خواهی تعریف کنی، حتی اگر واقعیت نداشته باشد باعث خوشحالی ام می شود.
- دوست عزیز، فکر نکنم تو را خوشحال کند.
- بسیارخوب، پس اگر مرا خوشحال نمی کند، حتما از صافی سوم یعنی، فایده رد شده است.آیا چیزی که می خواهی تعریف کنی،برایم مفید و به دردم می خورد؟
- نه، به هیچ وجه!
همسایه گفت:پس اگر این حرف، نه “واقعیت” دارد،نه “خوشحال کننده” است و نه “مفید"،آن را پیش خود نگه دار و سعی کن خودت هم زود فراموشش کنی.همچنین سعی کن وقتت را به کارها و سخنان بیهوده نگذرانی تا ذهنت مشفول کارهای بیهوده شود که حاصل آن همین سخنان بی فایده توست.