روزی هارون (شاید به منظور آزمایش و کسب آگاهی از آرمان پیشوای هفتم) به آن حضرت اعلام کرد که حاضر است “فدک” را به او برگرداند.
امام فرمود:در صورتی حاضرم فدک را تحویل بگیرم که آن را با تمام حدود و مرزهایش پس بدهی!
هارون پرسید:حدود و  مرزهای آن کدام است؟
امام فرمود:اگر حدود آن را بگویم هرگز پس نخواهی داد.
هارون اصرار کرد و سوگند یاد نمود که این کار را انجام خواهد داد.امام حدود آن را چنین تعیین فرمود:
حد اولش ، عدن؛
حد دومش ، سمرقند؛
حد سومش ، آفریقا؛
و حد چهارم ان نیز مناطق ارمنه و بحر خزر است.
هارون که با شنیدن هریک از این حدود تغییر رنگ می داد و بشدت ناراحت می شد، با شنیدن حدود چهارگانه، نتوانست خود را کنترل کند و با خشم و ناراحتی گفت:با این ترتیب چیزی برای ما باقی نمی ماند!
امام فرمود:می دانستم که نخواهی پذیرفت و به همین دلیل از گفتن ان امتناع داشتم!
امام با این پاسخ می خواست به هارون بگوید:فدک رمزی از مجموع قلمرو حکومت اسلامی است، و اصحاب سقیفه که فدک را از دختر و داماد پیامبر-علیهما السلام- گرفتند، این کار آنان در حقیقت جلوه ای از مصادره حق حاکمیت اهل بیت عصمت و طهارت –سلام الله علیهم اجمعین- بود، بنابراین اگر قرار باشد حق ما را به ما برگردانی، باید همه قلمرو حکومت اسلامی را در اختیار ما بگذاری.این گفتگو هدف های بزرگ امام را بخوبی نشان می دهد.
منبع:سیره پیشوایان،مهدی پیشوائی