محرم ، ماه مـَحرم شدن در حریم خیمه های سوخته

ماه سوختن همراه با چادر آتش گرفته

ماه گـُر گرفتن با عطش های تشنه لبان

خشکیدن لبها بر لب آب

ماه پر کردن کوزه ها ی دل از اشک ها ی خونین

تسلیت با د.

تو آمده ای و من در بی کسی هایم حریم خیمه های

عزایت را میهمان شده ام ،چقدر محتاج غمت بودیم ،

غمی  که از پس قرن ها التیام نمی یابد ،دو باره بیرق ها و تکیه ها بر پا شده  است

تو ما را زنده می کنی، تو ما را  اولین روز های سال نو قمری به حریمت می بری ومـُحرم می کنی ،

ای کاش می توانستیم تا همیشه در احرام تو بمانیم وبا همین لباس برای همیشه به کویت میهمان شویم .

به قلم:سرکار خانم عمادی،پایه سوم