نماد امام زمان،پرچم جمهوری اسلامی است،انقلاب اسلامی است،شهید است.نماد امام زمان امروز،لبنان وحزب الله است.هرجا که حرکت و پویایی هست،یعنی امام زمان هست.آنکه به سمت امام زمان درحال حرکت است،انقلاب اسلامی وامام خمینی (ره)است.خمینی(ره)خیلی نمادتراست برای امام زمان تا خیلی چیز های دیگرکه امروز توسط رسانه ها نماد شده اند.نگاه درست این است که ((بنفسی انت من مغیب لم یخل منا))امام زمانی که در دین ماست ،درتمام زندگی ما قراردارد؛ دانشگاه رفتن شما،ازدواج کردنتان،اشتغال تان،خانه خریدن تان جاهایی است که او حضوردارد.پس تصورما از مفهوم انتظار فقط این نیست که ما هرجمعه بیاییم ودعای ندبه بخوانیم!حالا باید بپرسیم غم چیست؟حالت افراط غم،فضایی است که زندگی عادی آدم را مختل می کند.چنین غمی را که اسلام اصلا قبول ندارد؛همان طور که شادی افراطی را قبول ندارد.شادی درنگاه اسلام چیز ممدوحی است.شاید بپرسید شادی خوب است،در صورتی که در قرآن خوانده ایم:((ان الله لا یحب الفرحین))این فرح وسرور مفهومی است که با هم متفاوت است.آنچه که ما به آن شادی می گوییم،منظورمان سرور است.فرض کنید آدمی که اهل شرب خمرو رقاصی و عیاشی است می گوید می خواهم شاد باشم،قرآن به این شادی در اکثرمواقع می گوید فرح.که منظور قرآن ازاین فزح،شادی غفلت آوراست که از سرمستی های جاهلانه سرچشمه می گیرد؛مثل شادی قارون،شادی فرعون،شادی نمرود.اما سرور یک امر مثبت است.در فرهنگ عامیانه می گویند که بهترین عمل شاد کردن دیگران است وفقط یک عمل ثوابش بالاترازاین کار است که آن هم نماز است.غفلت دراین شادی نباید باشد.جوانی که نماز می خواند،اعتکاف دارد،عمره دارد،خنده با دوستانش را دارد،ورزش دارد،شادی واقعی را دارد.آدمی که این طورباشددر تغییراست ووقتی نگاه می کند به پشت سرش،تغییر مثبت می بیند.

رابطه ی این نوع شادی با بحث ((انتظار))چیست؟       

شادی لوازمی دارد؛همان گونه که افسردگی وغم هم لوازمی دارد.یکی ازاین لوازم،درشادی امید ودرغم،نا امیدی است.انتظاربه عنوان یک امید روشن ،یک امید دل گرم کننده ومولد شادی درقلب مومن عمل می کند.اگر این نباشد،نگاه ما به انتظارغلط می شود.انتظار موعود به معنی یک چراغ فانوس دریایی است اگرکسی در دل شب طوفانی،سوار بر یک کشتی،راه را گم کرده باشد وآسمان را نبیند،همین که نوریک فانوس دریایی را از دور دست ببیند،خوشحال می شودکه پارو زدن این آدم بعد از دیدن فانوس  دریایی شدید تر می شود وتما یلش برای ادامه ی تلاش،بیشتر وبهتر می شود.وقتی آدم در تصویر ایده آل،اما حتمی الوقوع دین،می بیند روزگاری برای بشر پیش می آید که در سایه حکومت قرآن ومعصوم(ع)در جامعه فقر وجود ندارد،امنیت به معنای تام وجود دارد،آرامش وشادی وجود دارد. اگرامید در دل کسی باشد به این مفهوم که رو زگاری امام می آید و تمام ظلم وجور را از بین می برد تاثیر زیادی در اعمال ورفتار وحتی تفکرات آن فرد برجای می گذارد.

ما در فرهنگ انتظار شیعیباید با امید زندگی کنیم.امید منجر به تغییرمی شود.وتغییرمنجر به موفقیت می شود؛موفقیت منجر به رضایت می شود و رضایت منجر به شادی خواهد شد.

                                           گردآورندگان:خانم ها فضلی و اسماعیلی؛پایه چهارم