رسول الله گریان حسین است                            شب شام غریبان حسین است

       حزان روز عاشورا سرآمد                           شبی تاریک و درد افزا برآمد

     خزانی را خزان دیگر آ مد                کز آن پژمرده بستان حسین(ع)است

 زمین کربلا در خون نشسته                       دریغا کشتی از طوفان شکسته  

   زهم شیر از هستی گسسته                      که هستی بسته با جان حسین است   

                خزان گلهای زهرا را گرفته       سکوت مرگ صحرا را گرفته 

 غبار بعض در دلها گرفته             خجل از لعل اطفال حسین (ع) است

کنار پیکری در خون نشسته                   نشسته مادری پهلو شکسته

شبی کز آه دل رو پوش دارد                زغم بار گران بر دوش دارد

نوای العطش در گوش دارد             که شرح حال طفلان حسین است

منبع:گلچین محمدی، ذبیح الله احمدی کورجی

گردآورنده:خانم پوراسماعیلی،پایه پنجم