| « موتور جستجوگر ایرانی | مسابقه سراسری کتاب و زندگی با محوریت کتاب "خانواده"مقام معظم رهبری(مدظله العالی) » |
استاد پناهيان:
بعضيا ميگن: خب حاج آقا به ما بگيد چطور به رفيقاي بي نمازمون بگيم كه نماز بخونن؟
چطور قانعشون كنيم؟!
عزيز من، شما اصلا لازم نيست به اون ها بگي بيان نماز بخونن!
اول ببين خودت با نماز خوندنت چه گلي به سر خودت زدي؟
خود نمازخونت و نشون بده؛ لذتي كه از نماز خوندن بردي رو نشون بده به اهل عالم؛ “همه نمازخون ميشن …”
اصلا “هرچي بي نماز تو عالم هست، تقصير نمازخوناست"!
اينكه بي نمازا نماز نمي خونن، مال اينه كه به ما نمازخونا نگاه مي كنن.
ميگن: تو مثلا نماز خوندي، چيكار كردي؟!
چه فايده اي برات داشته؟!
صورتت گل انداخته از مناجات با خدا كه بگي چه كيفي كردي كه ديگري هم بياد؟؟!!
خب اينجوري ميگن ديگه!
اگه نگن هم اينجوري مي بينن.
پيش خودشون ميگن: بندگان خدا دارن خودشون و اذيت مي كنن!
تازه كسي كه نماز نمي خونه، كيف هم مي كنه!
و وقتي ما ميريم نماز مي خونيم، براي ما تأسف مي خوره! ميگه نگاه كن چه خودشو گرفتار كرده؟! اينم جزو نماز خوناست …
در حالي كه واقعا وقتي ما رو مي بينه، بايد احساس حقارت كنه!
“اگه نماز وجودت و آباد كرده باشه، بقيه جذب ميشن”
يه قاعده كلي هست. اونم اينه كه:
“تا خوب ها خوبتر نشوند، بدها خوب نمي شوند.”
چي كار كنيم همه نماز خون بشن؟
يه كاري كنيد اونايي كه نماز خون هستن، بهتر بشن. همين!
اون وقت ميان بهت ميگن:
تو چرا اينقدر بانشاطي؟
تو چرا كينه به دل نمي گيري؟
تو چرا حسرت نمي خوري؟
تو چرا عصبي نمي شي؟
تو هم ميگي:
والا فكر كنم مال نمازه …
موضوعات: بدون موضوع
فرم در حال بارگذاری ...
