تو
در ان بیابان، تنها ماندی،
لیکن، امیدوار
آن ها،
با آن همه طلسم قدرت و نیرو،ناامید، بر روی نیزه و شمشیر، تکیه می دادند
تو،
یک مرد،
یک چراغ،
ان ها،
مرده ها،مدفون ظلمت و تاریکی،نگهبان گور خویش.

و تو،پیروزی.
ظلمت،در انتظار پرتو مشعل هاست.
در انتظار شعله ی بی پرواست.

منبع:عاشورا(عین.صاد)