چکیده
خودباوری به معنای یک حالت مثبت روحی و روانی است که در نتیجه احساس ارزشمندی در نفس انسان پدید می آید و او را آماده می سازد تا از طریق بهره گیری از لیاقتها و توانمندیهایی که دارد به انجام وظایفی که بر عهده اوست قیام نماید و در این راه، از مشکلات و موانعی که پیش می آید نهراسد. ضعف این حالت می تواند تولید مشکلات عدیده جسمی و رو حی در انسان نماید. مثلا افسردگی که سرماخوردگی روان پزشکی لقب گرفته از عوارض شایع این امر است. حتی در مورد یک کودک برای تکرار یک رفتار خوب نیاز به یک تقویت کننده دارد که باعث انگیزش او می شود.
خودباوری دارای مولفه هایی است که تقویت هر یک از این مولفه ها می تواند بر تقویت فرهنگ ایرانی اسلامی موثر باشد. آنچه در این پژوهش به آن پرداخته شده است. در فصل دوم: بررسی مولفه های خودباوری که مهمترین آنها: دیانت، زبان، تاریخ و حافظه فرهنگی، نظام اجتماعی، جغرافیای فرهنگی می باشد. به دنبال آن معرفی مهمترین عناصر فرهنگ ملی که عبارتند از: معنویت، اسلام، سرزمین،زبان و خط،ولایت مداری،تمدن و تاریخ،انتظار مهدویت می باشد. در ادامه تاثیر تقویت هر یک از این مولفه ها ب تقویت عناصر فرهنگ ملی پرداخته شده است، به عنوان نمونه تقویت دیانت موجب تقویت عنصر معنویت،اسلام،ولایت مداری،انتظار مهدویت از عناصر هویت ملی می شود.در فصل سوم:پس از معرفی مولفه های فرهنگ اسلامی که شامل:تساهل و مدارا،جهانی اندیشیدن،تبلیغی و باز بودن اسلام،تعادل،ایجاد زمینه فکری برای گسترش نهضت عملی می باشند تاثیر هر یک از انواع خودباوری(اعتقادی،فردی،انسانی،ملی) بر آن مورد مطالعه قرار گرفت که در نتیجه آن مشخص گردید موثرترین نوع خودباوری بر تقویت فرهنگ دینی،تقویت خودباوری اعتقادی است.در این پژوهش پس از بیان میزان تاثیرگذاری تقویت خودباوری بر تقویت فرهنگ اسلامی در فصل چهارم: به مهمترین راهکارها جهت تقویت خودباوری اشاره شده است.
کلید واژه ها: خود باوری، فرهنگ ملی، فرهنگ دینی

پژوهشگر طلبه بتول ابراهیمی