ای سید رضایت یافته از مهر علی (ع) ای مرد شب های ناله  و نخلستان

ای سید رضی ! تو را بر دوش شانه های شهر تشییع کردند با قامت بلند و رنج

آشنایی که علی (ع) را شناخت و زخم های دل او را با ناله های قلمش مویه

کرد.تویی که هنگام نوشتن کلمات علی (ع) چون مولایت سر بر شانه های

دل تنگی چاه می گذاشتی و زمزمه های خفته را بیدار می کردی. اکنون

که ازاین دنیا می روی،دل ما را به شفاعت آفتاب ولایت خوش دار.

نامت که درخشش از آفتابی نهج البلاغه یافته بی افول باد !

گردآوری کننده:خانم پوراسماعیلی،پایه پنجم

با فرارسیدن ماه عزای حسینی  برنامه های حوزوه بدین شرح بود:

1-دعوت از روحانیون شهر برای سخنرانی به مدت نیم ساعت در برنامه صبحگاه(به مدت پنج روز) 

2-  برگزاری زیارت عاشورا بعد از نماز ظهر و عصر

3-غبارروبی قبور مطهر شهدا در روز پنج شنبه

4-فرستادن تنی چند از طلبه ها برای برگزاری زیارت عاشورا ومداحی در مدارس سطح شهر

اکنون که بازار عرفان های کاذب داغ است ،بر آن شدیم تا به یاری حضرت حق و عنایت آقا و مولایمان صاحب الزمان (عجل الله عالی فرجه الشریف) راه های رسیدن به عرفان حقیقی را بیابیم.

آسمان اول:

عارف واصل مرحوم حاجی میرزا جواد ملکی تبریزی می فرماید:مرا شیخی بود(شاید مرحوم آخوند میرزا قلی همدانی)بزرگوار عامل عارف کامل که من مانند او را در مراتبی که گفته شد ندیده ام از او پرسیدم که در اصلاح و جلب معارف چه عملی را به تجربه رسانده است؟ او گفت:"من عملی را در اینکه گفتی موثر تر ندیدم از این که در شبانه روز یک بار بر سجده طولانی مداومت شود و در آن سجده بگوید:(لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین) و به هنگام گفتن ذکر آنگاه اقرار کند که بار الها این کار را تو بر من نکردی و تو بر من ستم روا نداشتی،بلکه این من بودم که بر خود ستم کردم و خود را به این جا انداختم “. و دیگر خواندن سوره قدر در شب و عصر جمعه هر کدام یکصد بار و اصحاب آن بزرگوار نیز به این دستور عمل می کردند،هر کس به اندازه مجاهده ای که داشت و از بعضی از آنان شنیده شد که این ذکر سجده را سه هزار بار می گفت و بالجمله این سجده  ببرکات آن در نزد اشخاصی که به آن عمل می کنند معروف است ولی به شرط آن که مداومت بر آن داشته باشد.

گرد آورنده: فاطمه طهماسبی به نقل از کتاب ادب پرواز تالیف موسسه آموزشی قرآن و نهج البلاغه

رسول الله گریان حسین است                            شب شام غریبان حسین است

       حزان روز عاشورا سرآمد                           شبی تاریک و درد افزا برآمد

     خزانی را خزان دیگر آ مد                کز آن پژمرده بستان حسین(ع)است

 زمین کربلا در خون نشسته                       دریغا کشتی از طوفان شکسته  

   زهم شیر از هستی گسسته                      که هستی بسته با جان حسین است   

                خزان گلهای زهرا را گرفته       سکوت مرگ صحرا را گرفته 

 غبار بعض در دلها گرفته             خجل از لعل اطفال حسین (ع) است

کنار پیکری در خون نشسته                   نشسته مادری پهلو شکسته

شبی کز آه دل رو پوش دارد                زغم بار گران بر دوش دارد

نوای العطش در گوش دارد             که شرح حال طفلان حسین است

منبع:گلچین محمدی، ذبیح الله احمدی کورجی

گردآورنده:خانم پوراسماعیلی،پایه پنجم