وهابیان در سال 1343ه.ق در مکه گنبد های قبر حضرت عبدالمطلب،ابوطالب ، خدیجه و زادگاه پیامبر(صلی الله علیه و اله) و فاطمه زهرا(علیها السلام) را با خاک یکسان کردند. در جده نیز قبر حوا و دیگر قبور را تخریب کردند، در مکه گنبد منور نبوی را به توپ بستند، ولی از ترس مسلمانان قبر شریف را تخریب نکردند. آنان در 8 شوال 1344 با تخریب قبور مطهر ائمه بقیع (علیهم السلام) اشیا نفیس و با ارزش آن حرم مطهر را به یغما بردند.آنان اضافه بر قبور مطهرائمه معصومین (علیهم السلام) قبور دیگر را هم تخریب نمودند؛ از جمله قبر منسوب به فاطمه زهرا (علیها السلام)، قبر مطهر فاطمه بنت اسد(علیها السلام) مادر امیر المومنین(علیه السلام)، قبر مطهر حضرت ام البنین(علیها السلام)،قبر  پدر پیامبر(علیه السلام)،قبر اسماعیل فرزند امام صادق(علیهما السلام)، قبر دختران پیامبر(صلی الله علیه واله)، قبر حلیمه سعدیه، دایه پیامبر(صلی الله علیه و اله) و قبور شهدای زمان پیامبر(صلی الله علیه و اله) و قبر حضرت حمزه در احد.وهابیان در همان سال به کربلای معلا حمله کردندو ضریح مطهر را کندند و جواهرات و اشیاء نفیس حرم مطهر را که اکثرأ از هدایای سلاطین و بسیار ارزشمند و گرانبها بود، غارت کردند و قریب به 7000 نفر از علما، فضلا، سادات و مردم را کشتند. سپس به سمت نجف رفتند که موفق به غارت نشدند و شکست خورده برگشتند.(علامه امینی،شهداء الفضیله،ص388)

به نقل از: سالناه به سوی ظهورسال1386