تأثیر خودباوری بر تقویت فرهنگ ایرانی- اسلامی

خودباوری به معنای یک حالت مثبت روحی و روانی است که در نتیجه احساس ارزشمندی در نفس انسان پدید می آید و او را آماده می سازد تا از طریق بهره گیری از لیاقتها و توانمندیهایی که دارد به انجام وظایفی که بر عهده اوست قیام نماید و در این راه، از مشکلات و موانعی که پیش می آید نهراسد. ضعف این حالت می تواند تولید مشکلات عدیده جسمی و رو حی در انسان نماید. مثلا افسردگی که سرماخوردگی روان پزشکی لقب گرفته از عوارض شایع این امر است. حتی در مورد یک کودک برای تکرار یک رفتار خوب نیاز به یک تقویت کننده دارد که باعث انگیزش او می شود.
خودباوری دارای مولفه هایی است که تقویت هر یک از این مولفه ها می تواند بر تقویت فرهنگ ایرانی اسلامی موثر باشد. آنچه در این پژوهش به آن پرداخته شده است. در فصل دوم: بررسی مولفه های خودباوری که مهمترین آنها: دیانت، زبان، تاریخ و حافظه فرهنگی، نظام اجتماعی، جغرافیای فرهنگی می باشد. به دنبال آن معرفی مهمترین عناصر فرهنگ ملی که عبارتند از: معنویت، اسلام، سرزمین،زبان و خط،ولایت مداری،تمدن و تاریخ،انتظار مهدویت می باشد. در ادامه تاثیر تقویت هر یک از این مولفه ها ب تقویت عناصر فرهنگ ملی پرداخته شده است، به عنوان نمونه تقویت دیانت موجب تقویت عنصر معنویت،اسلام،ولایت مداری،انتظار مهدویت از عناصر هویت ملی می شود.در فصل سوم:پس از معرفی مولفه های فرهنگ اسلامی که شامل:تساهل و مدارا،جهانی اندیشیدن،تبلیغی و باز بودن اسلام،تعادل،ایجاد زمینه فکری برای گسترش نهضت عملی می باشند تاثیر هر یک از انواع خودباوری(اعتقادی،فردی،انسانی،ملی) بر آن مورد مطالعه قرار گرفت که در نتیجه آن مشخص گردید موثرترین نوع خودباوری بر تقویت فرهنگ دینی،تقویت خودباوری اعتقادی است.در این پژوهش پس از بیان میزان تاثیرگذاری تقویت خودباوری بر تقویت فرهنگ اسلامی در فصل چهارم: به مهمترین راهکارها جهت تقویت خودباوری اشاره شده است.

کلید واژه ها: خود باوری، فرهنگ ملی، فرهنگ دینی

آیت‌الله مؤمن: کلاس ایشان غیر از آموزش درس، آموزش اخلاقی هم برای ما دربر داشت

او یکی از شاگردان فاضل امام بود. وقتی خدمت ایشان منظومه حاج ملاهادی سبزواری را می خواندیم کاملاً معلوم بود که به مباحث سطح بالاتری در حد اسفار ملاصدرا هم تسلط دارد. کلاس ایشان غیر از آموزش درس، آموزش اخلاقی هم برای ما دربر داشت. به طور کلی معنویتی که امام داشتند در ایشان نیز متبلور بود. اهل دنیا نبود و مانند حضرت امام او هم به مادیات دلبستگی نداشت. پس از دستگیری امام و انتقال ایشان به تهران، ایشان کارگردان مبارزات بود. در همان روز اول در حرم مطهر حضرت معصومه سلام الله علیها جلسه‌ای برگزار شد و ایشان مردم را راهنمایی کرد و جهات مبارزه را برای مردم تبیین می نمود. پس از آن که با حضرت امام به نجف مشرّف شدند در آن جا هم گاهی فعالیت‌های ایشان بیش از حضرت امام بود. با همه افرادی که از جاهای گوناگون به شکل سیاسی به نجف می رفتند ایشان ملاقات می کرد.

در روزهای درسی منظم در کلاس حاضر می‌شدند و تعطیلی بی مورد نداشتیم. با این که سمت استاد را داشتند اما حساب معلم و شاگردی در کار نبود. با شاگردان خود به منزله رفیق بودند، تکبّر نداشتند و آدم متواضعی بودند. http://www.tabnak.ir

مقام معظم رهبری:اگر شهدای مدافع حرم نبودند ،اثری از حرم اهل بیت (ع)نبود.

اولین شهید روحانی مدافع حرم استان کرمان، شهید حجت الاسلام سعید بیاضی زاده 22 ساله از شهرستان انار است که چندی قبل داوطلبانه به صفوف مدافعان حرمِ بانوی مقاومت حضرت زینب کبری (سلام الله علیها) درسوریه پیوست.
وی در روز پنجشنبه 11 محرم، در منطقه‌ی «حماة» هدف آتش مزدورانِ سعودی قرار گرفت و به شهادت رسید.

                                                     روحش شاد و راهش پررهرو باد

شعری زیبا از مقام معظم رهبری

من از اشکی که میریزد ز چشم یار میترسم
از آن روزی که مولایم شود بیمار میترسم!

همه ماندیم در جهلی شبیه عهد دقیانوس
من از خوابیدن مهدی درون غار میترسم!

رها کن صحبت یعقوب و کوری و غم و فرزند
من از گرداندن یوسف سر بازار میترسم!

همه گویند این جمعه بیا اما درنگی کن
از اینکه باز عاشورا شود تکرار میترسم!

سحر شد آمده خورشید اما آسمان ابریست
من از بی مهری این ابرهای تار میترسم!

تمام عمر خود را نوکر این خاندان خواندم
از آن روزی که این منصب کنم انکار میترسم!

طبیبم داده پیغامم بیا دارویت آماده است
از آن شرمی که دارم از رخ عطار میترسم!

شنیدم روز وشب از دیده ات خون جگر ریزد
من از بیماری آن دیده خونبار میترسم!

به وقت ترس و تنهایی،تو هستی تکیه گاه من
مرا تنها میان قبر خود نگذار، میترسم!

دلت بشکسته از من،لکن ای دلدار رحمی کن
که از نفرین و از عاق والدین بسیار میترسم!

هزاران بار من رفتم،ولي شرمنده برگشتم
ز هجرانت نترسیدم ولی این بار میترسم!

حضرت امام سید علی خامنه ای (مدظله العال

اگر برای ذکر مصیبت، کتاب «نَفَس المهمومِ» مرحوم «محدّث قمی» را باز کنیدو از رو بخوانید، برای مستمع گریه‌آور است و همان عواطفِ جوشان را به‌وجود می‌آورد. چه لزومی دارد که ما به خیال خودمان، برای مجلس‌آرایی کاری کنیم که اصل مجلس عزا از فلسفه واقعی‌اش دور بماند؟!

۱۳۷۳/۰۳/۱۷